افسردگی بالینی 

افسردگی (depression)، که امروزه به عنوان بیماری قرن ما شناخته می شود، یکی از اختلالات حوزه سلامت روان است که ارتباط مستقیم با احساس غم و اندوه و عدم علاقه به انجام فعالیت های متداول دارد. شاید تا کنون مطالب بسیاری در خصوص افسردگی خوانده یا شنیده باشید. اما در اینجا می خواهیم درباره مفهوم افسردگی بالینی، صحبت کنیم. افسردگی به عنوان یک اختلال، دارای درجات و سطوح متفاوتی است و علائم آن می تواند می تواند در افراد مختلف، دارای شدت و ضعف باشد. در این بین، شکل شدیدتر افسردگی، افسردگی بالینی نامیده می شود که با عنوان افسردگی ماژور (major depression) نیز قابل شناسایی است. این نوع از افسردگی، با سایر انواع آن که در شرایطی مانند از دست دادن یک عزیز یا در هنگام طلاق عاطفی و جدایی رخ می دهد، بسیار متفاوت است و دارای علائم و نشانه های متمایزی نیز هست. اگر می خواهید درباره بیماری قرن، اطلاعات بیشتری به دست بیاورید، تا پایان این مقاله با ما همره باشید.

علائم پیشروی افسردگی 

در سال های اخیر، تحقیقات و گمانه‌ زنی‌ های بسیاری در این باره انجام شده که دنیای مدرن و ویژگی های خاص آن، منجر به اپیدمی افسردگی شده است. بسیاری از داده ‌های موجود نشان می دهد که شیوع و خطر افزایش افسردگی مادام العمر، بیشتر متوجه گروه ‌های جوان ‌تر است.

به عقیده محققان، عدم تطابق تکاملی بین محیط های انسانی گذشته و زندگی امروزی، می تواند در افزایش نرخ افسردگی نقش اساسی داشته باشد. کاهش سرمایه اجتماعی، نابرابری و افزایش شکاف طبقاتی و همچنین افزایش روزافزون تنهایی در دنیای مدرن، همه چیز را برای تشدید افسردگی مهیا کرده اند. زندگی در قرن حاضر، افراد را به سمت سوء تغذیه، کم تحرکی، اظطراب اجتماعی، کمبود نور خورشید، محرومیت از خواب و منزوی شدن از نظر اجتماعی سوق می دهد. همین تغییرات در سبک زندگی، با به خطر انداختن سلامت جسمانی، بر بروز افسردگی نیز اثر می گذارد.

این تغییرات به حدی است که بسیاری از سازمان ها و نهادهای جهانی مرتبط با سلامت، افسردگی را به عنوان بیماری قرن ما، مهم ترین خطر برای سلامتی بشر عصر حاضر می دانند. باید توجه داشت که افسردگی مورد نظر این سازمان ها، اغلب افسردگی نوع شدید و مادام العمر است و نه انواع خفیف و مقطعی آن. از این رو کسب اطلاعات بیشتر در خصوص علائم و راه ها مقابله با این اختلال، از اهمیت به سزایی برخوردار خواهد بود.

نشانه های افسردگی بالینی

بسیاری از ما ممکن است در برخی از بحران ها یا شرایط روحی نامساعد، احساس غم و تنهایی کنیم و این امر، در هنگام از دست دادن چیزی، فشارهای زندگی و… می تواند یک فرآیند طبیعی باشد. اما هنگامی که این احساسات، طولانی و طاقت فرسا می شوند و منجر به بروز علائم فیزیکی دیگری می گردند، می توانند زندگی و فعالیت های عادی فرد را مختل کرده و با مشکل روبرو کنند.

در چنین شرایطی، می توان این احساسات را، چیزی فراتر از یک غم ساده و گذرا ناشی از اتفاقات روزمره دانست و باید به منظور شناسایی و کنترل آن، به پزشک یا روانشناس بالینی مراجعه کرد. شناخت علائم، برای تخشیص افسردگی از سایر اختلالات مرتبط و همچنین احساسات گذرا، کلیدی است. بیش از نیمی از افرادی که به افسردگی مبتلا هستند، به دلیل هدم آگاهی از علائم، هرگز آن را تشخیص نداده و درمان نمی کنند. در نتیجه توجه به نشانه های افسردگی بالینی، نخستین گام در راستای مقابله با آن است.

اگرچه این علائم ممکن است در افراد مختلف، به شکل متفاوتی بروز کند، اما مهم ترین آن ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

افراد مبتلا به افسردگی بالینی، اغلب در تمرکز، به خاطر سپردن جزئیات و تصمیم گیری دچار مشکل هستند و به خوبی از پس آن بر نمی آیند و یا از آن طفره می روند.

آن ها ممکن است بی دلیل و به طور مداوم، احساس خستگی کنند.

این افراد، در جزئی ترین مسائل و یا حتی بدون دلیل، احساس گناه، بی ارزشی و درماندگی می کنند.

همچنین اغلب دچار بدبینی و ناامیدی هستند.

اختلالات خواب مانند بی خوابی، بیداری صبح زود یا خواب زیاد، از دیگر علائم مبتلایان به افسردگی بالینی است.

آن ها عموما بدخلق و تحریک پذیر اند و به راحتی برافروخته یا رنجیده می شوند.

علاوه بر این، اغلب احساس بی قراری می کنند.

مبتلایان به افسردگی بالینی، ممکن است علاقه خود به چیزهایی که زمانی برای آن ها لذت بخش بوده را از دست بدهند.

اختلالات اشتها مانند پرخوری عصبی یا کاهش اشتها نیز در این افراد شایع است.

درد و گرفتگی جسمی در نقاط مختلف بدن، مخصوصا سر، در آن ها مدام است.

همچنین ممکن است دچار مشکلات گوارشی باشند، به نحوی که با درمان نیز بهبود نمی یابد.

آن ها معمولا احساس غم شدید و پوچی می کنند.

حتی ممکن است دچار افکار خودکشی باشند و یا اقدام به انجام آن کنند.

ممکن است همه موارد در یک فرد واحد ایجاد نشود و تنها به چند مورد از آن ها دچار شود. اما تنها یک یا دو علامت از علائم بالا نیز به تنهایی، نمی تواند نشانه ابتلا به افسردگی بالینی باشد. زیرا بسیاری از این علائم، با بیماری ها و اختلالات دیگر مشترک است و می تواند به دلایل دیگری ایجاد شده باشد.

باید توجه داشت که یک تست افسردگی مشخص برای تشخیص افسردگی بالینی وجود ندارد که بتوان از آن طریق به راحتی افسردگی را تشخیص داد. تشخیص این امر تنها از طریق روانشناسان و متخصصات سلامت روان، امکان پذیر است که از طریق گرفتن شرح حال کامل فرد و معاینه فیزیکی محقق می شود.

مشاوران و روانشناسان، برای تشخیص این اختلال، اغلب به بررسی مواردی مانند زمان شروع علائم، مدت زمان بروز آن ها، میزان شدت علائم، زمینه های خانوادگی اختلالات روانی و سابقه مصرف مواد مخدر یا الکل در فرد پرداخته، سپس از طریق جمع بندی موارد فوق، به تشخیص ابتلا می پردازند.

در صورتی که علائم و نشانه های افسردگی بالینی را در خود یا یکی از نزدیکان مشاهده می کنید، می توانید جهت رزرو نوبت و دریافت خدمات مشاوره افسردگی به منظور تشخیص قطعی آن، با شماره تلفن 02188217088 تماس بگیرید.

دلایل افسردگی بالینی

شاید بخواهید بدانید که چه چیزهایی منجر به ایجاد اختلال افسردگی در افراد می شود. باید گفت که اختلالات مربوط سلامت روان، اغلب دارای یک منشاء واحد و مشخص نیستند و متخصصان دلایل متعددی را برای آن ها ذکر می کنند. افسردگی بالینی نیز از این قاعده مستثنی نیست و نمی توان علت آن را در یک عامل منفرد جستجو کرد. با این حال زمینه هایی وجود دارد که به عقیده روانشناسان، می تواند موجب تسهیل و زمینه سازی در افسردگی بالینی شود.

برای مثال عواملی مانند بروز بحران ها و تروماهای سهمگین در زندگی فرد، یکی از مواردی است که می تواند زمینه بروز افسردگی را در فرد فراهم کند. بسیاری از افراد در چنین مواقعی، مانند مرگ یک عزیز یا سرد شدن رابطه زناشویی دچار علائم افسردگی شده و گوشه گیر می شوند. محققان همچنین، عواملی مانند منفی بافی بیش از حد، افزایش سن و شرایط اقتصادی و اجتماعی نامناسب را در ابتلا به افسردگی، موثر می دانند.

موارد دیگری نیز وجود دارد که در ادامه به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم:

       ویژگی های شخصیتی:

• افرادی که دارای ویژگی های شخصیتی ویژه ای مانند عزت نفس پایین(راه های تقویت عزت نفس)، خود انتقادی شدید، منفی بافی، بدبینی و … هستند، احتمالا آسیب پذیری بیشتری در برابر افسردگی دارند. این ویژگی ها می تواند به صورت موروثی از والدین یا به دلیل تجربیات اولیه زندگی و یا هر دو، در فرد شکل گرفته باشد.

• زمینه خانوادگی:

• افرادی که در خانواده خود سابقه افسردگی دارند، احتمال بیشتری دارد که به افسردگی مبتلا شوند.

• افسردگی پس از زایمان:

• بسیاری از زنان، پس از بارداری، در برابر افسردگی آسیب پذیرتر می شوند. تغییرات هورمونی و فیزیکی و همچنین مسئولیت های اضافه شده در زندگی جدید، می تواند دلایل ایجاد افسردگی پس از زایمان در آنان باشد.

• تنهایی:

• افرادی که به دلایل متعددی مانند مهاجرت، کار و… از خانواده و دوستان خود جدا شده و به تنهایی زندگی می کنند و یا احساس تنهایی دارند، در برابر ابتلا به افسردگی، آسیب پذیرتر اند.

• مصرف الکل و مواد مخدر:

• بسیاری از افراد به دلیل مشکلات و دشواری های زندگی به زیاده روی در مصرف الکل و یا مصرف مواد مخدر روی می آورند و این امر می تواند احتمال بروز افسردگی در آن ها را تشدید کند.

• بیماری های مهلک و طولانی:

• افرادی که درگیر بیماری های مهلک و یا طولانی مدت مانند سرطان، ایدز و… هستند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به افسردگی باشند.

• عوامل فیزیکی:

• صدمات ناحیه سر، یکی از دلایل شناخته شده افسردگی است. به نحوی که آسیب شدید به سر می تواند باعث نوسانات خلقی شدید مانند بروز افسردگی شود.

درمان افسردگی بالینی

گفتیم افسردگی می تواند دارای سطوح مختلف باشد و هر سطح نیز دارای علائم و نشانه های متفاوتی با شدت متفاوت است. در نتیجه درمان مورد نیاز در هر سطح از افسردگی متفاوت خواهد بود. از آن جا که در این مقاله، در خصوص افسردگی نوع شدید، یعنی افسردگی بالینی، صحبت کردیم، در ادامه نیز در خصوص درمان نوع شدید افسردگی، نکاتی را ارئه خواهیم کرد.

در درمان افسردگی بالینی، اغلب از روش های ترکیبی استفاده می شود. درمان های ترکیبی، بر دارو درمانی و گفتار درمانی به شکل همزمان، تاکید دارند. ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و یکی از روش های گفتار درمانی می تواند اثرگذاری بیشتری در درمان نوع شدید افسردگی داشته باشد. باید توجه داشت که داروهای ضد افسردگی، مخصوصا موارد مورد استفاده در نوع شدید، به هیچ وجه نباید بدون تجویز روانشناس یا روانپزشک مورد استفاده قرار گیرند. متخصصان سلامت روان می توانند بر حسب شدت و نوع علائم، دز مناسب برای هر بیمار را تعیین کنند. در کنار داروها، روش های مختلف گفتاری وجود دارد که در درمان افسردگی بالینی، مورد استفاده قرار  می گیرد:

درمان شناختی رفتاری (CBT):

CBT، به بیمار کمک می کند تا بتواند افکار و رفتار خود را بهتر شناخته و درک صحیح تری از آن داشته باشد. بیمار در این فرآیند درک خواهد که این افکار، چگونه او را تحت تاثیر قرار می دهد. CBT می تواند تشخیص دهد که رویدادهای گذشته، فرد را چگونه متاثر کرده، با این حال، بیشتر بر شناخت طرز فکر، احساس و رفتار و سپس کنترل و تغییر آن، تمرکز دارد. در این روش، معمولا، فرد یک بار در هفته یا هر 2 هفته یک بار نیاز به گفتگو با درمانگر دارد. دوره درمان CBT نیز اغلب بین 5 تا 20 جلسه به طول می انجامد و هر جلسه می تواند 30 تا 60 دقیقه باشد. در برخی موارد، در صورت نیاز، از جلسات گروهی استفاده می شود.

درمان بین فردی (IPT):

درمان بین فردی، بر روابط فرد با دیگران و مشکلاتی که در این روابط وجود دارد، مانند مشکلات در برقراری ارتباط و یا کنار آمدن با سوگ، تمرکز دارد. در بسیاری از موارد نشان داده شده که IPT می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی یا CBT در درومان افسردگی موثر باشد.

روان درمانی روان پویشی (Psychodynamic psychotherapy):

در روان درمانی روان پویشی که به آن  روان تحلیلی نیز گفته می شود، درمانگر، فرد مبتلا را تشویق می کند تا هر آنچه که در ذهنش می گذرد را بیرون بریزد. این امر به فرد کمک می کند تا از معانی یا الگوهای پنهان رفتار یا گفتار خود، آگاه شده و بتواند به مدیریت آن ها بپردازد.

درمان افسردگی بالینی به وسیله مشاوره (Counselling):

در مشاوره تمرکز درمانگر، بر این امر قرار دارد که فرد را در فکر کردن در مورد مشکلاتی که در زندگی با آن مواجه است، یاری کند تا بتوانید راه های جدیدی برای مقابله با آنها بیابد. مشاوران، در پیدا کردن راه حل برای مشکلات، از شما حمایت می کنند، اما به هیچ وجه این راه را به آن ها پیشنهاد نمی دهند. این امر به فرد مبتلا کمک می کند تا بدون وابستگی به درمانگر، بتواند معضلات خود را حل کرده و آن ها را مدیریت کند.

ممکن است یک یا چند مورد از روش های ذکر شده در درمان افسردگی بالینی مودر استفاده قرار گیرد. اما تشخیص این که کدام مورد می تواند برای فرد مفید باشد، بر عهده روانشناس معالج قرار دهد. روانشناسان بر اساس شدت و نوع علائم، طول مدت آن ها، دلایل و زمینه های ایجاد اختلال در فرد و همچنین شرایط فیزیکی، به تعیین نوع داروها و دز مورد نیاز و همچنین روش های مکمل آن می پردازند و این تشخیص نیازمند معاینه بالینی و گفتگو با فرد مبتلا است.

در صورتی که تمایل به دریافت خدمات مشاوره در زمینه افسردگی بالینی دارید و مایلید فرآیند درمان خود را آغاز کنید، می توانید جهت رزرو نوبت با شماره تلفن 02188217088 تماس حاصل فرمایید.

بهبود اختلال افسردگی حاد بالینی

علی رغم آنکه درمان اصولی و قطعی افسردگی، در صورتی که تشخیص داده شود، نیاز به کمک روانشناسان و متخصصان سلامت روان دارد و بدون مواردی که در بالا گفته شد، تقریبا امکان پذیر نیست، با این حال مواردی وجود دارد که می تواند به افرادی که خود را مشکوک و یا در معرض خطر ابتلا به افسردگی می دانند و یا مبتلایانی که تحت درمان هستند، کمک کند تا در راستای بهبود و کنترل علائم و کاهش خطر افسردگی بالینی گام بردارند:

مصرف داروها برای بهبود افسردگی:

در افرادی که تحت درمان افسردگی بالینی قرار دارند و بر اساس تجویز پزشک در حال مصرف داروهای صد افسردگی هستند، بسیار مهم است که داروهای تجویزی را کاملا طبق دستور مصرف کنند. در صورتی که مصرف آن ها را زودتر از موعد قطع کنند، ممکن است علائم افسردگی مجدد در آن ها ظاهر شود. موارد متعددی در زمینه داروهای ضد افسردگی وجود دارد، مانند عوارض جانبی، تداخل های دارویی، میزان دز، قطع دارو و… که همه این موارد نیازمند مشورت با پزشک معالج است و بدون تشخیص وی نباید داروها قطع شده، تغییر کند یا بیشتر شود.

داشتن رژیم غذایی و ورزش:

ورزش کردن و داشتن رژیم غذایی سالم، می تواند تاثیر قابل توجهی در سرعت بهبودی علائم افسردگی داشته باشد. یک رژیم غذایی سالم می تواند به همان اندازه که در سلامت فیزیکی فرد موثر است، به بهبود خلق و خوی فرد نیز کمک کند. برخی از تحقیقات نشان داده اند که ورزش کردن، حتی می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی در کاهش علائم اختلال موثر باشد. فعالیت بدنی می تواند استرس و فشار عصبی را کاهش دهد، ترشح اندورفین را افزایش دهد و همچنین یک منحرف کننده عالی از افکار منفی است. در نتیجه اثر مثبت فراوانی بر بهبوبد علائم افسردگی خواهد  داشت.

کاهش استرس:

تمرینات مبتنی بر ذهن آگاهی، یوگا و سایر موارد مشابه، می تواند تاثیر به سزایی در کاهش سطح استرس و اضطراب و ایجاد آرامش در فرد داشته باشد. این تمرینات، با کمک به کنترل افکار منفی و آرام کردن عضلات، می تواند مکمل مطلوبی برای فرآیند درمان افسردگی بالینی باشد.

صحبت کردن در مورد مشکلات (گفتگو):

گفتگو درباره مشکلات با دیگری یا با یک گروه دوستانه، می تواند نقش حامی و یاری دهنده برای فرد داشته باشد و با کاهش احساس تنهایی، به بهوبد افسردگی کمک کند. تحقیقات نیز موید این امر هستند که صحبت کردن درباره افسردگی و احساسات ناشی از آن، می تواند در بهبود علائم و کاهش آن ها موثر باشد. افرادی که تمایلی به صحت کردن در مورد سلامت روان خود و در میان گذاشتن ناراحتی های خود با دیگران ندارند و احساس راحتی نمی کنند، می توانند از روش های دیگری مانند نوشتن و یا بروز احساست و نظرات خود در قالب شعر، نقاشی و…  استفاده کنند.

ترک مشروبات و مواد مخدر:

بسیاری از مبتلایان به افسردگی، ممکن است برای کنار آمدن با شرایط خود، به سمت مصرف سیگار، مشروبات الکلی و مواد مخدر روی بیاورند. این کار ممکن است در کوتاه مدت آن ها از شر احساسات ناشی از اختلال خلاص کند اما، این اثر کاملا موقتی است و در دراز مدت می تواند منجر به تشدید علائم گردد. از این رو یکی از نخستین گاه های مورد نیاز در فرآیند درمان افسردگی بالینی، ترک سیگار، الکل و یا مواد مخدر است. بهتر است مبتلان این کار را با مشورت درمانگر خود و تحت نظر مراکز تخصصی ترک اعتیاد انجام دهند، زیرا انجام غیر اصولی آن می تواند به تشدید وابستگی و همچنین علائم افسردگی بی انجامد.

مرخصی و استراحت به خود:

در برخی موارد، ممکن است افسردگی شما ناشی از کار بیش از حد باشد. همچنین ممکن است علائم افسردگی بر توانایی فرد در انجام فعالیت شغلی اثر بگذارد. در این شرایط استراحت و مرخصی بهترین تصمیم است. اما باید توجه داشت که مرخصی طولانی مدت و تنهایی بیش از حد، می تواند به تشدید علائم کمک کند. این در حالی است که  بر اساس پژوهش های انجام شده، بازگشت به کار می تواند در بهبود افسردگی نقش داشته باشد. بنابراین تعیین میزان استراحت مورد نیاز، بهتر است با مشورت درمانگر انجام شود. در اینجا مهم آن است که فرد از استرس بیش از حد اجتناب کند و شرایط انعطاف پذیرتری برای انجام فعالیت های شغلی در نظر بگیرد.

افسردگی بالینی و خودکشی

متاسفانه این یک حقیقت انکار ناپذیر است که در اغلب موارد خودکشی با اختلالات روانی مرتبط است و مهم تر آن که بیشتر آن ها ناشی از افسردگی شدید یا بالینی است! بسیاری از مبتلایان به افسردگی بالینی، در صورت درمان نشدن و کاهش علائم، ممکن است به سمت افکار خودکشی و یا حتی اقدام به آن کشیده شوند. علائم و نشانه های هشدار دهنده ای وجود دارد که می تواند نشان دهنده این امر باشد که فرد مبتلا به افسردگی، به فکر خودکشی و یا در آستانه اقدام است:

انجام کارهایی مانند بخشیدن اموال، وصیت کردن، خداحافظی با دوستان و…

صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی؛ باید توجه داشت که صحبت می تواند به شکل مستقیم یا غیر مستقیم باشد. برای مثال ممکن است فرد مبتلا به صورت مستقیم بگوید “کاش مرده بودم”. با این حال اغلب مبتلایان به افسردگی، به شکل غیرمستقیم در مورد این موضوع صحبت می کنند. برای مثال ممکن است بگویند “به نظرم مرده ها باید خوشحال تر از ما باشند” یا “بهتر نیست که بخوابیم و دیگه بیدار نشیم؟”

آسیب زدن به خود، مانند بریدن یا سوزاندن بدن با اجسام

بهبودی ناگهانی خلق و خو؛ این امر می تواند به این معنا باشد که فرد تصمیم به خودکشی گرفته است

در صورتی که علائم هشدار دهنده بالا را در یکی از دوستان یا نزدیکان خود مشاهده می کنید، باید فورا در راستای کمک به او اقدامات لازم را انجام دهید. از جمله می توانید:

به آن ها اهمیت بدهید و کاری کنید بدانند که تنها نیستند

در راستای حل مشکلاتشان آن ها را پشتیبانی کنید

در صورت وجود خطری فوری، با آن شخص بمانید یا از شخص دیگری بخواهید که کنارش باشد، ابزارهای موجود برای اقدام به خودکشی مانند داروها، اجسام نوک تیز و مواد شیمیایی سمی خانگی مانند سفید کننده را از دسترس او خارج کنید.

بهترین راه در چنین شرایطی کمک گرفتن از مراکز تخصصی ارائه خدمات سلامت روان است. می توانید برای دریافت مشاوره و راهنمایی در راستای کمک به فرد مبتلا و همچنین ارجاع او به درمانگر، از طریق شماره تلفن 02188217088، با کلینیک مشاوره دکتر شقایق درویشی تماس حاصل فرمایید.

سوالات متداول

چگونه می توان افسردگی بالینی را از غم و اندوه های مقطعی تشخیص داد؟

مهم ترین تفاوت میان افسردگی بالینی با غم و اندوه های مقطعی که در شرایط خاص و بحرانی بروز می کند، در مدت و شدت علائم است. علائم افسردگی بالینی اغلب به شکلی شدید و طولانی مدت در فرد ظاهر می شوند و نه تنها علائم روانی و اخلاقی، که علائم فیزیکی و جسمی را نیز به همراه دارند.

آیا افسردگی بالینی، یک اختلال موروثی است؟

نمی توان به راحتی گفت که افراد ممکن است با افسردگی بالینی متولد شوند. با این حال، زمینه های خانوادگی، شیوه های تربیتی و ویژگی های شخصیتی که اغلب در محیط خانواده شکل می گیرد، می توانند نقش تسهیلگر در ابتلای فرد به افسردگی بالینی، ایفا کنند.

آیا استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند به تنهایی در درمان این اختلال موثر باشد؟

داروهای ضد افسردگی یکی از شیوه های درمانی افسردگی بالینی هستند که فقط با تجویز درمانگر قابل استفاده اند. استفاده از این داروها بدون تجویز روانپزشک می تواند اثرات مخربی بر شدت علائم فرد داشته و درمان وی را با مشکل روبروکند. همچنین استفاده از آنها در کنار روان درمانی، می تواند از تاثیر بیشتری برخوردار باشد.

آیا ممکن است افراد مبتلا به افسردگی بالینی به خود یا دیگران آسیب برسانند؟

این افراد معمولا خطری برای دیگران ایجاد نمی کنند. اما در صورت عدم درمان و استمرار علائم، می توانند سلامت خود را به خطر بی اندازند. علائمی مانند سوء تغذیه یا سوء مصرف مواد مخدر و الکل، همواره آن ها را در معرض خطر قرار می دهد. همچنین اقدام به خودکشی یکی از مهم ترین خطراتی است که این مبتلایان  را تهدید می کند.